SEVENOAKS – Ex-BP-topman Tony Hayward is er weer helemaal bovenop na het lichte zomerdipje dat hij doormaakte ten gevolge van het grootste olielek in de Amerikaanse geschiedenis, dat mede onder zijn verantwoordelijkheid veroorzaakt was en waarbij elf arbeiders omkwamen en miljoenen liters smurrie in de Golf van Mexico stroomden. “Blij dat dat allemaal achter de rug is.”
Het annus horibilis van Tony Hayward begon toen op 20 april 2010 het offshore-boorplatform Deepwater Horizon ontplofte. “En dat die olie maar bleef lekken en lekken, dat is natuurlijk brute pech”, aldus Hayward vanop zijn yacht in Southampton. Hij had naar eigen zeggen nooit gevraagd om een ramp van dergelijke omvang, en gaf op het hoogtepunt van de crisis, zoals iedereen zou doen, dan ook te kennen “zijn leven terug te willen”. Dat lijkt nu het geval. De flamboyante ceo gaf vorig weekend een persconferentie om de wereld te laten weten dat het hem opnieuw voor de wind gaat.
“Blij dat dat allemaal achter de rug is”, verklaart Hayward benedendeks, terwijl hij toastjes met kaviaar uitdeelt aan de verzamelde pers. “Topman zijn van een bedrijf is best leuk, maar topman zijn van een bedrijf in crisis, dat is heel andere koek. Ik heb me vaak afgevraagd wat we in godsnaam gedaan hadden om dit allemaal te verdienen. Enfin, ik had even nood aan een break, en ik ben blij dat BP mij die ook heeft gegund. Champagne?” Op 1 oktober mocht Hayward eindelijk de fakkel doorgeven aan Bob Dudley. Daarvoor streek hij een vertrekpremie op van 1 miljoen pond (1,178 miljoen euro, nvdr.).
Chateau Petrus
De kritiek die daarop volgde, is volgens de ex-ceo onterecht. “Ik denk dat de financiële impact van die premie op het volume van mijn totale kapitaal erg, erg bescheiden is”, aldus Hayward, terwijl hij in het kombuis een fles cognac van tweehonderd jaar oud leeggiet op een côte-à-l’os van Iers Angus-rundvlees. “Als er iets is dat die crisis me geleerd heeft, dan is het dat vooral kleine, dagdagelijkse dingen ertoe doen, zoals een perfect gemarineerde steak, een goed glas chateau Petrus erbij, of even je biezen pakken en gaan uitwaaien tijdens een regatta of in de Monte Carlo Golf Club”, vervolgt de zakenman. “Dingen die ik dus nu opnieuw kan doen zonder al die zageventen van garnalenvissers of Amerikaanse onderzoekscommissies aan mijn hoofd. Heerlijk.”
De zakenman blijft in dienst van BP en wordt nu getransfereerd naar Rusland om daar te gaan toezien op de productie van olie in de Kaspische Zee. “Eigenlijk helemaal hetzelfde werk, even goed verloond, maar dan met een schone lei en zonder al de fuzz rond mijn persoon”, verheugt Hayward zich terwijl het rundvlees langzaam aan het garen is. “En bovendien kan ik nog heel wat leren van de manier waarop Gazprom omgaat met negatieve pers.”
Na het diner gaf Hayward, terwijl hij de verzamelde pers Cohiba’s van ‘His Majesty’s Reserve’ uitdeelde en er zelf ook twee opstak – waarvan hij er één aan z’n Cocker Spaniel met stamboom gaf – ook nog te kennen dat hij “erg goed slaapt de laatste tijd”.
