Uitspraken De Wever in Kirgizisch dagblad gaan geheel aan Belgische publieke opinie voorbij

BISJKEK –In de Kirgizische courant Azzatik Unalgysy heeft Bart De Wever enkele opmerkelijke uitspraken gedaan die geheel onder de radar van de Belgische publieke opinie zijn gepasseerd. “Een geluk”, aldus het N-VA-boegbeeld, “want op dit moment hebben we vooral nood aan sereniteit”.

– door Jan-Pieter De Leugheneire –

Het interview in kwestie verscheen er naar aanleiding van de aanslepende Belgische regeringsonderhandelingen, waarover men zich ook in Kirgizië grote zorgen maakt. Journalist Aksin Ortanbajev ontlokte enkele zeer beledigende uitspraken aan het adres van de Franstaligen aan de N-VA-politicus, die verder ook te kennen gaf niet te geloven in het welslagen van de regeringsonderhandelingen. Een primeur, want tot nog toe nam iedereen aan dat De Wever wel degelijk een akkoord wil en veel respect heeft voor zijn Vlaamse én Franstalige onderhandelingspartners. “Ik denk dat Bart De Wever blij was”, aldus Ortanbajev, “om eindelijk eens vrijuit te kunnen praten zonder de hete adem van de vooringenomen Vlaamse en Franstalige pers in de nek, die hem naar eigen zeggen toch altijd verkeerd citeren.”

Berekende gok

Toch is het volgens Aziëkenner Jonathan Holslag geen toeval dat het interview geruisloos aan onze media is voorbijgegaan. “Kirgizië kan ons eigenlijk niets schelen. Wees eens eerlijk: wat weet jij nu eigenlijk van dat land? Als zelfs ik als Aziëkenner al bijzonder weinig om Kirgizië geef, laat staan dan dat een Elio Di Rupo dagelijks de kranten in dat land zou volgen.” Volgens Holslag was het een berekende gok van De Wever om eens flink zijn hart te luchten in een krant die door zowat 100 procent van de Belgen niet gelezen wordt.

De Wever reageert alvast opgelucht op het feit dat niemand zijn bezwaarlijke verklaringen heeft opgemerkt. “Sommige van mijn uitspraken in dat interview hadden het potentieel om volledig uit de context gerukt te worden door kwaadwillige elementen aan de onderhandelingstafel of in de Franstalige pers. Dat is niet gebeurd, en dat is goed: na 180 dagen onderhandelen hebben we nood aan sereniteit. Het ergste wat nu kan gebeuren is dat dit interview van niets wordt opgeklopt tot proporties die het niet verdient. Daar heeft niemand een boodschap aan.”