BRUSSEL – Het heeft wat voeten in de aarde gehad, maar uiteindelijk is een team van natuurkundigen er toch in geslaagd om een auto van de toekomst naar het heden te sturen – zij het iets later dan gedacht.
– door Jan-Pieter De Leugheneire –
Gisteren rolde een op het eerste gezicht doodnormale Delorean DMC-12 (een Amerikaanse sportwagen uit de vroege jaren tachtig, nvdr.) de zalen van Brussels Expo binnen. Toen bleek dat de piloot, ene professor doctor Emmett Brown, de exacte datum waarop een nieuwe Belgische regering de eed zou afleggen (21 december 2012, nvdr.) kon voorspellen, was het duidelijk dat het om de langverwachte auto van de toekomst ging, die met veel bombarie was aangekondigd voor dit 89ste autosalon.
Wormgat
Enigszins hoopgevend is dat de auto gemiddeld minder broeikasgassen uitstoot dan hedendaagse modellen, die het per definitie met de huidige beschikbare technologie moeten stellen. Die kleine winst in milieuvriendelijkheid wordt echter teniet gedaan door de gargantueske hoeveelheid energie die het in de toekomst zal vergen om een wormgat te creëren door hetwelke een hele Delorian kan reizen door de tijd.
Organisator Febiac reageert alvast opgelucht. “Wij hadden dit hele salon opgehangen aan de auto van de toekomst, maar tot op heden moesten we het zonder stellen”, vertelt Commissaris-generaal van de Salons Jacky Mouligneau. “Wij hadden de hoop al opgegeven, want we gingen ervan uit dat, als het wetenschappers uit de toekomst effectief zou lukken om een auto naar ons evenement te sturen, dat ze dat dan evengoed naar de juiste datum konden doen (op 15 januari werd de aftrap van dit autosalon gegeven, nvdr.). Het is me een raadsel waarom een geavanceerd superras dat de wetten van tijd en ruimte naar zijn hand kan zetten, er niet in slaagt op tijd te leveren.”
Toen de piloot vertelde dat hij uit het jaar 2026 kwam, vielen de puzzelstukjes in elkaar. “Tussen mijn en jullie tijdvak bevinden zich vier schrikkeljaren: 2012, 2016, 2020, en 2024”, weet professor Brown. “Eigenlijk best ironisch: wij hebben geleerd om tijdruimte te manipuleren door wormgaten in het quantumschuim te scheuren, en dan vergeten we in ons enthousiasme stomweg rekening te houden met de Gregoriaanse kalender.”
