BRUSSEL – Vlaamse wetenschappers hebben berekend dat niet de aarde rond de zon draait, maar dat omgekeerd de zon en alle planeten van het zonnestelsel een baan rond de aarde beschrijven. Meer bepaald rond Vlaanderen. Het KMI gewaagt alvast van een Copernicaanse omwenteling in ons begrip van het universum.
– door Jan-Pieter De Leugheneire –
Intuïtief voelden we het natuurlijk al langer aan: de aarde beweegt niet, en je kunt met je eigen ogen zien dat de zon dagelijks een grote boog van het oosten naar het westen beschrijft. Zo vergezocht leek het dan ook niet om te stellen dat de zon zich rond de aarde beweegt.
Gedurende de laatste eeuwen was de wetenschappelijke consensus echter dat de aarde rond de zon draait. Het was simpelweg het model van de gravitationele (of Newtoniaanse) natuurkunde dat op de meest bevredigende wijze het verschil tussen dag en nacht, het bestaan van de seizoenen en de baan van andere planeten kon verklaren. Zelfs andere natuurfenomenen, zoals de richting van de passaatwinden en de Golfstroom konden door de coreoliskracht aan de theorie worden opgehangen. Maar zoals dat gaat in de wetenschappen kunnen nieuwe ontdekkingen bestaande theorieën in een handomdraai falsificeren.
Dat gebeurde zodra Vlaamse wetenschappers een partikel ontdekten dat dagelijks oscilleert tussen Deurne en Brussel. Het deeltje, dat de voorlopige naam ‘K-KSLA-G boson III’ meekreeg, heeft een massadichtheid die het kostbare tijdruimteweefsel zodanig vervormt dat alle objecten in het zonnestelsel zich er rond bewegen, en dus niet rond de zon, zoals tot nu werd aangenomen.
Copernicaans
“Dit zou wel eens de belangrijkste ontdekking van de 21ste eeuw kunnen worden”, aldus deeltjesfysicus Hartwig Breydel, die het loodzware partikel ontdekte. “Voor het eerst hebben we een deeltje gevonden dat het Ptolemaeïsche wereldbeeld – waarbij de aarde dus het middelpunt van het universum is – kan verenigen met de gravitationele natuurkunde, waarin alles beheerst wordt door de zwaartekracht.”
“Newton heeft veel kapot gemaakt”, bevesigt ook dr. Henri Malcorps, directeur van het KMI. “En deze ontdekking brengt ons met zevenmijlslaarzen dichter bij een Grote Geünificeerde Theorie. Het wordt tijd voor een nieuwe Copernicaanse omwenteling.”
Toch ontdekte Breydel het boson eerder per toeval. “Ik ben projectleider van een onderzoeksteam dat een manier wil vinden om B-H-V op een gecontroleerde manier te splitsen, om de daarbij vrijgekomen energie bijvoorbeeld aan te wenden bij een eventuele kernuitstap. Ik hou me dus eerder bezig met het allerkleinste, dan met het allergrootste. Maar toen we op dat subatomaire niveau een deeltje waarnamen met een massa die die van de zon vele malen overtreft, wisten we gewoon dat ons onderzoek ook een weerslag zou hebben op de natuurkunde van het allergrootste. “
Chauvinistisch
Met de ontdekking van het boson is meteen ook het middelpunt van het zonnestelsel nauwkeuriger bepaald. Niet alleen draait alles om de aarde, het echte middelpunt van het zonnestelsel bevindt zich dus in Vlaanderen. “Ptolemaeus dacht wellicht dat Egypte het centrum van de kosmos was, maar goed, hij moest zich natuurlijk beroepen op instrumenten die veel minder nauwkeurig waren. Of misschien was hij een beetje chauvinistisch”, grapt de wetenschapper, die nogmaals benadrukt dat zijn cijfers kloppen.
Critici, vooral uit Franstalige hoek, hebben het onderzoek al “navelstaarderig” genoemd en wijzen er op dat de studie gefinancierd werd door N-VA.
Ik geloof hier niets van. De zon draait niet om de aarde noch om Vlaenderen. De zon draait om een kleine Naegelenboakk uit Deurne. Nog een geluk voor de zon dat die Naegelenboak aan het afslanken is gegaan anders zou de zon de snelheid van het licht ver hebben moeten overstijgen! Maar dat moet voor den Naegenboak uit Deurne geen probleem zijn. De zon heeft gewoon te doen wat de Naegelenboak uit Deurne beveelt en daarmee uit! Nee zekers!
om het aanschouwelijk voor te stellen moet je denken aan middelpuntvliedende diaree.