BRUSSEL – Door een gezamenlijke betoging van Unizo, Voka en het VBO zullen ook vandaag tal van werknemers in de privésector moeilijk of niet kunnen gaan werken. De werkgeversorganisaties protesteren tegen de vakbondsacties van gisteren, die huns inziens vooral de werkende mens treffen, met wie ze claimen “enkel het beste voor te hebben”.
– door Jan-Pieter De Leugheneire –
Tientallen woedende CEO’s hebben zich deze ochtend in alle vroegte verzameld aan het ABVV-hoofdkwartier op het Rouppeplein in Brussel. Van daar leidt de betoging naar de ACV-kantoren op de Haachtsesteenweg in Schaarbeek. “Dit is de eerste keer dat wij zoiets organiseren”, vertrouwt Karel Van Eetvelt (Unizo) ons toe. “Maar wij mogen toch ook eens op straat komen? Eerlijk is eerlijk. Alhoewel dat stakingsrecht voor mijn part toch eens herbekeken moet worden. Hoe moet een gewone bedrijfsleider nog op zijn personeel vertrouwen op den duur?”
“En het is niet alsof we geen redenen hebben om op straat te kopen”, giet Pieter Timmermans van het VBO olie op het vuur. “De begrotingsnota van Di Rupo is ook voor de Belgische ondernemingen niet leuk. De notionele intrestaftrek gewijzigd, de strijd tegen fiscale fraude opgevoerd… En dat terwijl de belastingdruk voor bedrijven hier al veel hoger is dan in de ons omringende landen. Terwijl onze firma’s gebukt gaan onder een belastingvoet van gemiddeld 5 procent, zien we dat onze collega’s in Nederland amper 4,5 procent betalen, om van Luxemburg nog maar te zwijgen! Maar heb je ons daarover gehoord? Amper. Dat de vakbonden begonnen te zagen over een al bij al vrij sociaal regeerakkoord, dat was de druppel. We konden niet anders dan de hele Belgische economie lam leggen om onze stem te laten horen. Daar waren maar een paar telefoontjes voor nodig.”
Ook VOKA spreekt dreigende taal. “Als de vakbonden wilde stakingen zoals die van gisteren blijven houden, dan vervalt het argument van de hoge productiviteit van onze werknemers, en zie ik geen enkele reden meer om bedrijven te overtuigen in dit dure België te blijven. Geld kent geen grenzen”, klinkt het omineus bij Luc De Bruyckere, gedelegeerd bestuurder van het Vlaamse ondernemersnetwerk.
Even ontstond opschudding toen bij Marc Grynberg, CEO van de multinational Umicore, de stoppen doorsloegen waardoor hij enkele achterstallige belastingen in de richting van Marc Leemans slingerde. De nieuwe sterke man van het ACV kon deze slechts op het nippertje ontduiken. De betoging verliep verder echter zonder noemenswaardige incidenten, al werden enkele zakenlieden tot de orde geroepen toen ze symbolisch enkele briefjes van honderd euro in brand staken, wat illegaal is in dit land.
Veuve Cliquot
Elders in België werden de acties op tal van industrieterreinen gesteund door bedrijfsleiders van kleine KMO’s die sympathiseren met de verzuchtingen van hun belangengroep. Ze troepten samen rond comfortabele gaskachels met fluorode, fluogroene en fluoblauwe Armaniblazers en verhinderden hun werknemers zo om de kantoren of magazijnen te betreden. “De bonden mogen de macht van het getal uitspelen, wij kiezen resoluut voor de macht van de hiërarchie”, vertelt ons Ludo Remmery, gedelegeerd bestuurder van Remmery Plastics te Kortrijk, tussen twee slokjes Veuve Cliquot aan de stakingspiket door. “Voor elke CEO die staakt, kunnen enkele tientallen tot honderden mensen niet gaan werken. Geloof me, ze zullen het eerder in hun portefeuille voelen dan wij.”
“Het zal rap gedaan zijn met die hete winter”, aldus nog de van een toastje met Wit-Russische kaviaar knabbelende bedrijfsleider.
Intussen heeft ACOD Spoor zich solidair verklaard met de stakende werkgevers. “Ach, we zijn nu toch bezig”, reageert vakbondsman Jos Digneffe erg beknopt. Er wordt dan ook opnieuw grote hinder verwacht in het verkeer vandaag.
