Wierookverbod nieuwe opdoffer voor Kerk

De beslissing van minister van Volksgezondheid Laurette Onkelinx om het rookverbod uit te breiden tot het gebruik van wierook in kerken doet de Belgische clerici tekeer gaan als duivels in een wijwatervat. Aartsbisschop Léonard heeft een spoedzitting van de bisschoppen bijeengeroepen om de situatie te bespreken en eventuele stappen te ondernemen tegen de beslissing. “Indien wij niet reageren tegen deze zoveelste immanent onrechtvaardige  aanval op de Kerk, zou dit wel eens het einde kunnen betekenen van het katholieke geloof in België.” aldus de aartsbisschop. Ook lokale groepen gelovigen blijven niet bij de pakken zitten en plannen protestacties.

– door Puriet Groenboeck –

In het kader van het algemeen welzijn en het streven naar een zo veilig, gezond en in alle aspecten controleerbaar mogelijke samenleving heeft minister van Volksgezondheid Onkelinx besloten om het rookverbod ook uit te breiden tot de Kerk. Naast cafés, restaurants en stations zijn kerken immers ook openbare plaatsen, en het is volgens Onkelinx dan ook niet meer dan normaal dat er een verbod op roken moet gelden. Opmerkelijk is echter dat het hier niet gaat om een verbod op het roken van traditionele rookwaren – wat doorgaans vanzelf al niet gebeurt in kerken – maar om een verbod op het gebruik van het turibulum (wierookvat, nvdr.) bij de rituele inzegening van het preekgestoelte bij de evangelielezing, het offertorium, de consecratie en het zegenen van het brood en de wijn tijdens de eucharistie. De rook die daarbij vrijkomt zou ‘mogelijk kankerverwekkend’  zijn en bovendien ook ‘sterk verslavend’, getuige de hardnekkig terugkerende gemeenschap van kerkgangers in ons land. “Dit wierookverbod had al veel langer van kracht moeten zijn. Nu is naar de kerk gaan gewoon slecht voor de gezondheid, zeker voor de allerkleinsten onder ons. Maar ook 70-plussers – toch de voornaamste bezoekers van de Heilige Eucharistie – zijn extra vatbaar voor de toxische uitwasemingen van het wierookvat. Dat kan niet de bedoeling zijn. Je rookt thuis toch ook niet in de buurt van vrienden, bejaarden of kinderen?” stelt Onkelinx vastbesloten, ostentatief een frisse teug Brusselse  Wetstraatbuitenlucht inhalerend.

Ongeloof

Voor Aartsbisschop Léonard kwam het nieuws als een donderslag bij heldere hemel. “Ik zal de zaak de komende uren bespreken met de Raad van Bisschoppen, want dit kan absoluut niet. Desnoods trek ik naar Rome. Begrijpt mevrouw Onkelinx dan niet dat dit dramatische gevolgen zal hebben voor de sector? Kerken zullen leeglopen, de mensen zullen een bijbel kopen en vrienden uitnodigen om samen thuis de Heilige Schrift te lezen en te interpreteren. Ontoelaatbaar.” Ook lager in de kerkelijke hiërarchie reageert men vol ongeloof. Isebaldus Zweepslachs, voorzitter van de Heilig-Bloedprocessie in Brugge, is niet te spreken over de beslissing van Onkelinx. “Een regelrechte kaakslag aan de kerkelijke traditie, godverdomme! Dat komt ervan he, met hun gezondheidsafgoderij de laatste jaren. De mensen klampen zich angstvallig vast aan het tijdelijke ondermaanse bestaan, in plaats van zich te richten op het eeuwige leven in het Rijk Gods! Alsof het eeuwig leven hier op aarde mogelijk is, komaan zeg!” klinkt het striemend. Zweepslachs dreigt met een processie van flagellanten op straat te zullen komen: “Deze blasfemie moet in de kiem gesmoord worden; het spreekt voor zich dat enkel het kastijden van het vlees de ziel kan zuiveren!”

De minister heeft intussen opgeroepen tot kalmte en belooft om zo snel mogelijk meer tekst en uitleg te geven. “Wij staan altijd open voor dialoog. Zo voorziet de nieuwe wet bijvoorbeeld in de mogelijkheid tot het installeren van een glazen stolp over het spreekgestoelte of een aparte wierookruimte. Ook het gerucht dat alle driekoningenbeeldjes uit de handel zouden worden gehaald wegens de wierook die een van de drie wijzen met zich meedraagt, wens ik ten stelligste te ontkrachten. Zolang er duidelijk op de verpakking vermeld staat dat wierook schadelijk is voor de gezondheid, is er geen probleem.”