Snelste Renner Wint Milaan-San Remo

SAN REMO – Milaan – San Remo van afgelopen zaterdag is gewonnen door de renner die als eerste over de eindstreep fietste.  In een razend spannende slotfase haalde hij het nipt voor de tweede en de derde.  De rest van het peloton had nog iets meer tijd nodig om de race te vervolledigen, en finishte even daarna.  Vele renners waren na afloop moe.

De wielerkoers Milaan – San Remo, bijgenaamd ‘La Primavera’, is de eerste grote voorjaarsklassieker van het seizoen.  Traditioneel starten de renners in Milaan, waarna ze ongeveer driehonderd kilometer al fietsend moeten doorbrengen.  Vele renners vinden dit erg lastig.  De route van de race loopt in zuidelijke richting, en voert de atleten naar San Remo aan de Ligurische kust.  Daar ligt de eindmeet, die ook het slot van de sportmanifestatie markeert.  De regels van de wielersport bepalen dat wie als eerste over die meet fietst, geldt als de winnaar van de koers.

De renners van het peloton hadden zich prima voorbereid op deze editie van Milaan – San Remo.  In de weken en maanden die aan de wedstrijd vooraf gingen, hadden velen onder hen zich al erg vaak met fietsen beziggehouden.  Dat gebeurde ofwel individueel, ofwel in samenwerking met andere leden van hun ploeg.  De uiteindelijke bedoeling van de voorbereidingen is om zo hard en zo lang mogelijk te kunnen fietsen, in de hoop om in de wedstrijd zelf als eerste over de eindmeet te rijden.  Wie dat doet wordt immers beschouwd als de winnaar, en mag om die reden vaak bloemen en een som geld in ontvangst nemen.

Oppeppende spreuken

Toen zaterdag in Milaan het startschot werd gegeven, begonnen de renners meteen te fietsen.  Zij werden gevolgd door een aantal auto’s met andere fietsen erop, die moesten garanderen dat er zou kunnen worden verder gefietst als er een fiets zou kapot geraken.  Langs de weg stonden groepen mensen, die naar de renners zwaaiden en hen oppeppende spreuken toeriepen.  Sommige mensen hadden met krijt of kalk de naam van hun favoriete renner aangebracht op de openbare weg, om die specifieke renner aan te moedigen om sneller te proberen fietsen dan de rest.

Iets voorbij halfweg koers werd het plots bijzonder spannend, toen een renner opeens harder begon te fietsen dan de overige renners.  Het duurde niet lang of hij bevond zich al enkele tientallen meters dichter bij de felbegeerde eindmeet dan de rest.  De anderen lieten dit echter niet gebeuren, en besloten om ook wat harder te gaan rijden.  Hierdoor waren alle coureurs na een tiental minuten alweer samen, en fietsten zij opnieuw allemaal even hard.

Chaos

In de slotfase van Milaan – San Remo moet traditioneel de Poggio worden beklommen.   De Poggio is een niet te onderschatten helling, en vele renners kregen het dan ook knap lastig om hard te blijven fietsen.  Het peloton brak in vele stukken uit elkaar, en er ontstond een enorme chaos van tientallen renners die elk aan een verschillend tempo begonnen te fietsen.  Velen onder hen werden moe, waardoor ze trager begonnen te rijden.  De sterkste mannen lieten het echter niet aan hun hart komen, en naderden de finish met rasse schreden.  Helemaal op het einde begon een renner echt heel erg hard te fietsen; hierdoor kwam hij als eerste over de eindmeet, en mag hij zich de winnaar  van Milaan – San Remo 2012 noemen.

“Ik heb echt superhard gefietst”, verklaarde de uitgeputte winnaar na aankomst aan de pers.  “Mijn sportdirecteur zei de hele tijd in mijn oortje dat ik moest proberen om zo hard mogelijk te rijden, en ik heb mijn uiterste best gedaan om aan dat verzoek tegemoet te komen.  Met succes, zo is gebleken.  Ik ontvang straks bloemen en een som geld, en ik ben gestegen in de achting van fans en collega’s.  Ik transpireer hevig!”