West-Vlamingen dreigen dupe te worden van nieuwe nationaliteitswet

STEENKERKE – De nieuwe nationaliteitswet, die een einde moet maken aan de nare gevolgen van de zogenaamde snel-Belgwet, stuit op heel wat protest in West-Vlaanderen. De inwoners van de afgelegen provincie vrezen immers dat de rigoureuze eisen die aan het Belgisch staatsburgerschap worden gesteld, veel West-Vlamingen uit de boot zullen doen vallen.

De nieuwe wet bepaalt onder andere dat de Belgische nationaliteit voorbehouden blijft voor mensen die een van de drie landstalen machtig zijn, en daar wringt al meteen het schoentje voor heel wat West-Vlamingen. Eddy Chevalier, een bakker uit Steenkerke, vreest dat hij de strenge grammatica- en woordenschattests die zijn goed burgerschap moeten bewijzen niet tot een goed einde zal brengen. (voor het goede begrip van de lezer zette de redactie het interview om naar standaard-Nederlands, JDL) “Ik ben in geen enkele van de drie landstalen vloeiend. Duits heb ik nooit geleerd op school, mijn Frans is erg rudimentair en mijn Nederlands heb ik gekregen van boerenzonen die zich met veel moeite uit de Vlaamse klei hebben kunnen ontworstelen dankzij een rudimentaire priestersopleiding aan het Klein-Seminarie in Roeselare. Als ik tijdens een officieel interview het woord ‘gegarandeerd’ moet uitspreken, val ik gegarandeerd door de mand.”

‘Van mijn geloof blijven ze af’

Daarnaast moet de Belg geïntegreerd zijn in het land en de seculaire en humanistische normen en waarden van de maatschappij onderschrijven. Ook hier zorgt de boerse achtergrond van de meeste West-Vlamingen voor heel wat kopzorgen. “Ze kunnen mij veel vragen”, snuift Herwig Kanunnickx, koster in het gehucht Sint-Maria-Aalter en voorzitter van de plaatselijke kerkfabriek (voor het goede begrip van de lezer zette de redactie het interview om naar standaard-Nederlands, JDL). “Maar van mijn geloof blijven ze af. Ik heb gehoord dat een van de vragen op de integratietest bestaat uit attitudes ten opzichte van abortus en euthanasie. Nooit zal ik wat dergelijke moraliteitskwesties betreft afwijken van de lijn die is uitgezet door onze paus, Benedictus XVI. De Belgische nationaliteit is me veel waard, maar eeuwig wil branden in de hel? Mooi niet.”

Parasieten

Een laatste struikelblok betreft de fiscale participatie aan de maatschappij. Los van het bedenkelijke economische surplus dat de zwaar gesubsidieerde primaire sector in het voornamelijk agrarische West-Vlaanderen oplevert, staat de voor het overige ondernemende West-Vlaming erom bekend massaal belastingen te ontwijken. Het is nog maar de vraag of de rest van België dit soort parasieten deelgenoot wenst te maken van de lusten van de sociale welvaartstaat, zonder dat ze er ook de lasten van dragen.