Wouter Beke ontpopt zich als indignado

BRUSSEL – Naar aanleiding van het overlijden van Stéphane Hessel, de Franse oud-verzetsstrijder wiens pamflet Indignez-vous als inspiratie diende voor de indignado-beweging, nodigde het Canvas-programma Reyers Laat Wouter Beke uit. Weinigen weten dat de CD&V-voorzitter een indignado van het eerste uur is.

“Jezus was de eerste indignado”, verklaarde de CD&V-voorzitter. “Zijn lange, ongewassen haren, zijn sjofele baard en zijn sandalen inspireren nog steeds heel wat indignado’s. Ik moet eerlijk bekennen dat ik er in mijn puberteit ook nog zo heb bijgelopen (lacht). Maar indignado zijn draait natuurlijk om veel meer dan louter looks. Het betekent, het woord zegt het zelf, dat je verontwaardigd bent. En christendemocraten hebben nu eenmaal veel redenen om zich te verontwaardigen de laatste tijd, met al die seksschandalen in de katholieke kerk, of dat gesjoemel bij het ACW…”

“Af en toe krijgt Wouter nog eens een opflakkering van nostalgie, en dan wil hij er weer bij lopen als de indignado zoals ik hem heb leren kennen”, bevestigt Beke’s echtgenote Leen Desmyter. “Dan mag ik een week zijn kousen niet wassen, blaast hij het stof van zijn gitaar en zingt hij samen met Nette en Mine een hele dag van ‘Give Peace A Chance’, waarna hij een hele boom opzet over ‘directe democratie’. Gelukkig duurt dat nooit lang, en hoeven zijn CD&V-collega’s hem nooit zo te zien.”

Occupy de Wetstraat

Beke’s verontwaardiging ten opzichte van de gevestigde structuren bracht hem ertoe zich te engageren bij de toenmalige CVP, een partij die al enkele decennia deelnam aan de macht en niet zelden de Belgische premier had geleverd. “Halfslachtige indignado’s, zoals Jeroen Olyslaegers, keren  zich af van de representatieve democratie en nemen daarnaast genoegen met wat onproductieve grass-rootsinitiatieven, zoals gratis soep uitdelen op het Astridplein”, legt Beke uit. “Een echte indignado daarentegen gaat voluit voor de directe, participatieve democratie. En participeren aan de directe democratie kun je nu eenmaal enkel door heel machtig te worden. Mijn motto voor 2014 is duidelijk: Occupy de Wetstraat! Dat ik een slordige 10 000 euro per maand verdien om dat doel te bereiken, kan ik perfect in overeenstemming brengen met mijn indignadohart. Ik zou verontwaardigd zijn mocht het minder zijn!”

Tegelijkertijd beseft Wouter Beke dat de meeste indignado’s protesteren tegen het politieke systeem waarin hij zich aan de top bevindt. “Maar zij hebben er dan ook niets van begrepen. Je moet je verontwaardiging richten op de juiste zaken. Niet de globalisering noch het grootkapitaal is onze vijand, niet de politieke klasse die die economische belangen uit naam van de vrije markt verder blijft organiseren. Het is de teloorgang van de christelijke waarden, en het daarmee gepaard gaande moreel verval, die we keihard moeten bestrijden. Het casinokapitalisme is daar slechts een symptoom van, zoals abortus, of euthanasie.”