Het is vandaag precies 10 jaar geleden dat de eerste draadloze pen op de markt kwam. Wat destijds vooral als een duur gadget voor yuppies werd beschouwd, is nu niet meer weg te denken uit onze dagelijkse routine. Meer dan 90% van de Vlamingen bezit tegenwoordig een draadloze pen.
Nicholas G. (31) herinnert het zich nog goed: “Als ik in mijn studententijd over straat liep en plots een brief aan mijn ouders of lief wou schrijven, dan moest ik, net als iedereen, eerst naar een bank of postkantoor gaan om daar een openbare pen aan een kettinkje te gebruiken. Vaak was het dan lang aanschuiven, want meestal waren er maar een stuk of vijf pennen beschikbaar en er was wel eens een pen defect, zodat het nóg langer duurde. Onvoorstelbaar als ik er nu zo aan terugdenk, maar we wisten niet beter, hé.” Nicholas herinnert zich zijn eerste draadloze pen nog goed. “Ik was echt een early adopter,” vertelt hij. “Mijn eerste draadloze pen – een blauwe balpunt met een klikmechanisme – heb ik speciaal uit Amerika laten overkomen. Ik weet niet meer precies hoeveel invoertaxen ik toen heb moeten betalen, maar het heeft me toch een flinke duit gekost (lacht).” Tegenwoordig bezit Nicholas vier draadloze pennen: naast zijn oorspronkelijke blauwe heeft hij ook een zwarte, rode en een groene draadloze pen. “Dat had ik tien jaar geleden nooit durven dromen!”
Iets voor jong gasten
Maar niet iedereen is even enthousiast over de vernieuwing die de draadloze pen gebracht heeft. Jos V. (77) heeft nooit een draadloze pen gehad en is ook niet van plan er ooit een te kopen. “Dat is iets voor de jong gasten,” weet hij. “Ik ben er te oud voor. Ik heb het wel ooit geprobeerd, maar het was voor mij te ingewikkeld. Met een pen aan een ketting kun je nooit te ver schrijven, maar draadloos… Toen ik het de eerste keer probeerde heb ik los over de tafel geschreven. Maar goed dat mijn kleinzoon er toen bij was of ik was blijven schrijven!”
Het zal mensen zoals Jos waarschijnlijk niet veel kunnen schelen, maar de draadloze pentechnologie blijft verder evolueren. Zo zou Bic naar verluidt werken aan een draadloze pen die behalve tekst ook tekeningen kan produceren. Benieuwd waar we over nog eens 10 jaar zullen staan.
Wanneer kocht u uw eerste draadloze pen? Laat het ons weten in een reactie hieronder.
Ik weet het nog goed: mijn eerste draadloze pen was een verjaardagcadeau dat wekenlang als een relikwie op mijn nachtkastje heeft gestaan. Toen durfde ik hem pas voor het eerst gebruiken om wat overtollig oorsmeer te verwijderen. Ik kan me nauwelijks inbeelden dat dit al 10 jaar geleden is!
Historisch gezien kan je wel stellen dat deze enorme voorwaartse sprong zo lang op zich heeft laten wachten omdat men eerst moest beschikken over het draadloos papier. Deze uitvinding was niet alleen technologisch, maar vooral ook maatschappelijk nog véél belangrijker gezien haar grote “rol” in het toiletgebeuren.
In 2002 voorspelde Steve Jobs dat in 2004 de iPen wereldwijd zeker vijf à zes gebruikers zou hebben.
Mijn eerste Wireless iPen… Dat moet in 2004 of 2005 geweest zijn. Een witte met zo’n gebeten grijs appeltje erop gekleefd.
De oorspronkelijke iPen schreef alleen letters die iPen compatibel waren. Maar de iPen 2.0 kon ook reeds Bic en Parker compatibele letters schrijven. Later is de iTypex nog op de markt gekomen maar dat is nooit een groot succes geworden. De iPen schreef gewoon geen fouten genoeg om van de iTypex een commercieel succes te maken.
De grote doorbraak kwam er uiteindelijk als de iPen ook op niet-iPapier kon schrijven. Zo kon een niet-iPen tekst met een iPen bijgewerkt worden. Helaas staat deze technologie nog niet 100% op punt en kunnen deze teksten niet altijd opnieuw bewerkt worden door niet-iPen gebruikers.
Niet vergeten dat de iTipp-ex (vanaf de 3.2-versie) een enorme sprong voorwaarts betekende in de Parental Control hard- en software. Eindelijk kunnen we de kinderen veilig voor het scherm alleen laten zonder dat ze al die vunzigheid van het internet moeten ondergaan!
I have commelcial message to Belgian fliends. THIS NO SPAM !!! LEAD MESSAGE!!!
Een tevreden gebruikervan het 2005 model…
Wat voor onbeschaamde leugens dat hier verteld worden! 250 jaar geleden was mijn bedoverbedoverbedovergrootvader Arendsoog Cleuren al in het bezit van een vroege versie van een gekleurde draadloze pennenset. Deze hingen zelfs niet aan zijn haardraden, want elke pen zat verankerd in de schedelpan zodat een eventuele scalpeerbeurt de trots van de Cleurens niet zou kunnen krenken! Schande! Wederom wordt de culturele achtergrond van de Native Cleuricons als onbestaande onder de tipi geveegd!
De uitvinding van het draadloos papier was dan weer een achteruitgang. In geen tijd werd het een warboel en geraakten sommige documenten hopeloos verloren. Het door Apple uitgevonden iClasseur was dan weer een verademing. Men kon documenten gaan klasseren en in volgorde bewaren.
Het probleem echter was dat de iClasseur enkel compatibel was met het iPaper. Draadloze, klasseerbare documenten van concurrenten waren niet compatibel wegens de verschillende afstanden tussen de gaatjes en de ringen.
De echte doorbraak kwam er dankzij google. Het geniale in hun uitvinding zat hem in het multicompatibel maken van draadloos klasseerbaar papier. Dankzij de gPerforator kon iedere gebruiker elk draadloos document aanpassen aan elke Classeur.
Het draadpapier had inderdaad een vlottere link naar papiernetwerken. En het duurde niet lang eer dat enkele schijnzelfstandigen doorhadden dat hier heel wat draadgeld mee te verdienen viel. Het lokale netwerk evolueerde vervolgens snel tot een buitenshuis model en later tot parallelle netwerken. Dat liep echter grondig mis toen deze netwerken verstrengeld geraakten en end-users zelf een poging waagden om deze te ontwarren. Het einde van het draadgebonden papier was nabij, ondanks de ondertussen verworven compatibiliteit met andere media. Weldra werd het draadloos papier een feit, vooral onder druk van de militaire lobby. Ook de opslagcapaciteit bleef gestaag groeien. Het summum kwam met de ontwikkeling van het draadloze iVeggyPaper waarmee Mie Vogels de Nobelprijs wegkaapte. De nieuwe draadloze moneymaker was een feit!
Voor mij in ieder geval géén draadloze pen. Uit een onderzoek van de universiteit van Cambridge blijkt dat 42 % van de draadloze pennen binnen de 18 maanden gewoon verdwijnt. Pennen mét een kettingetje worden bijna niet ontvreemd. Ik heb ooit per ongeluk zo een exemplaar mét in mijn broekzak gemoffeld en ik vergeet nooit meer de verwonderde of bewonderende blikken van de mensen op de lijnbus Brussel – Meise.
Indien de robuuste ronde pennenhouder ‘per ongeluk’ in uw broekzak terechtkwam, dan waren het wellicht haar contouren die de verwonderde of bewonderende blikken opriepen. Als echter het pennetje dan maar wat aan de buitenkant hing te bengelen, dan zal de sfeer vermoedelijk al snel naar teleurstelling omgeslagen zijn…
Anderzijds, die pennen aan een draad, die waren wel betrouwbaarder. Mijn huidige draadloze moet om de paar dagen een update installeren. En de laatste tijd lukt dat ook niet meer omdat zijn geheugen vol zit. Ik heimwee naar de pen aan de ketting.
Met een draadloze pen kan je zelfs niet meer schrijven tijdens een software update ! Daar sta je dan als je dringend iets moet noteren…