GROOT-BIJGAARDEN – Vandaag verscheen een interview met De Raaskalderij-hoofdredacteur Jan-Pieter De Leugheneire in De Standaard. Het artikel staat bol staat van leugens en onwaarheden en de redactie van De Raaskalderij wenst zich dan ook uitdrukkelijk te distantiëren van de uitspraken van haar hoofdredacteur.
Aangezien De Standaard gedurende meerdere decennia een reputatie heeft opgebouwd als baken van betrouwbaarheid kunnen de onwaarheden in het pamflet allerminst te wijten zijn aan de journaliste zelf. “Ik heb te goeder trouw de uitspraken van De Leugheneire voor waar aangenomen”, bevestigt Cathérine De Cock, die het artikel schreef. De flagrante loopjes met de waarheid die uiteindelijk tóch de pagina’s van de belangrijkste kwaliteitscourant van het land haalden, moeten dus volledig op het conto van De Leugheneire worden geschreven. Hier onder publiceren we onze belangrijkste rechtzettingen:
- De Raaskalderij is niet opgericht in 2010, doch in 1836, toen Archibald de Leugheneire en Achiel van Speybraeckel, twee werknemers van de oude ambachtelijke raaskalderij van Lovenjoel, na een mislukte staking een coöperatieve oprichtten die ze De Raeschkalderij doopten.
- Het klopt dat De Raaskalderij artikels heeft geschreven voor De Morgen, maar eigenlijk is P-Magazine haar belangrijkste broodheer. Elke week vind je voor slechts 2,30 euro exclusieve content van De Raaskalderij in je P-Magazine, met nog enkele lekkere wijven toe. Wij raden de De Standaard-lezer dan ook ten stelligste aan om zijn krantenabonnement te ruilen voor een abonnement op de P. Want een toffe pee leest P-Magazine. P-Magazine. P-Magazine.
- In tegenstelling tot wat De Leugheneire postuleert, zijn de redacteurs niet bevriend met elkaar. De relatie tussen de redactieleden is zuiver professioneel en seksueel.
- Bij de vraag over populariteit heeft De Leugheneire ten onrechte de leescijfers van Newsmonkey geciteerd. Het spreekt voor zich dat De Raaskalderij, zelfs in deze nieuwsluwe periode, minder marginale resultaten boekt.
- De Raaskalderij heeft, in tegenstelling tot de iteraties van De Leugheneire, wel degelijk een politieke kleur: beige.
- De Leugheneire doet met zijn insinuaties over bakken bier uitschijnen dat onze redactie uit een bende dronkaards bestaat.Wij willen hem er graag, nogmaals, op wijzen dat drie cocktails, 10 pinten, 14 Duvels en 2 flessen Jack Daniels op één avond niet volstaan om van een structureel probleem te spreken.
- De redactie wenst inderdaad anoniem te blijven, maar alleen omdat anders zou uitlekken dat het om dezelfde journalisten gaat die achter Het Pallieterke en Joods Actueel zitten.
- Wij hebben niets tegen Karel De Gucht in het bijzonder. Karel De Gucht leest P-Magazine.
- Tot slot willen we helemaal niet de luis in de pels van het establishment zijn. Dat mission statement, dat anno 2014 vooral pathetisch en blasé overkomt, laten we volledig voor rekening van De Leugheneire. Wij willen gewoon graag eens wakker gepijpt worden op zondagochtend. Meer vragen wij niet.
Enkele ‘rechtzettingen’ zijn nogal onduidelijk en zelfs dubieus…
1. “…dat drie cocktails, 10 pinten, 14 Duvels en 2 flessen Jack Daniels op één avond niet volstaan om van een structureel probleem te spreken” >>>>Zou het niet kunnen dat de bijdragen voor dR er kwalitatief en kwantitatief op vooruit zouden gaan indien de redactie ’s morgens in mindere mate met ondergekotste keyboards en bevuild ondergoed zou geconfronteerd worden?
2. “de redactie wenst inderdaad anoniem te blijven” >>>>Hoe verklaar je dan dat een simpele klik op de link ‘Over De Raaskalderij’ de onschuldige lezer regelrecht naar de cv’s van de redactieleden leidt?
3. “Wij willen gewoon graag eens wakker gepijpt worden op zondagochtend. Meer vragen wij niet.” >>>>En hoe had u dat graag, anoniem blijvend, gerealiseerd gezien? Dit probleem is des te groter door het feit dat u nadrukkelijk stelt dat “de redacteurs niet bevriend zijn met elkaar”!!!
PS: Néén, ik ben niet ingehuurd door J-P De Leugheneire nu dat zijn positie precies nogal wankel is komen te staan. Het is meer de opgebiechte beige politieke kleur die me zwaar verontrust!
Inderdaad: dat beige is van alles een beetje maar niets van dat alles.
LEEST de Gucht P-magazine?
Absoluut! Hij heeft wel weinig tijd, dus diagonaal.
Diagonaal lezen is totaal inefficiënt, men moet eerst een rustpositie vinden on der een hoek van ca. 45 graden met voldoende weerstand om niet af te glijden voordat men, alles wel beschouwd, kan aanvangen met lezen. In die tijd had u net zo goed koppen kunnen snellen.
De Gucht heeft al een scheve kop, hij verliest dus minder tijd met diagonaal lezen dan Apekop hierboven doet vermoeden.
Elaba, geen verkeerd woord over mijn maatje hé! (niet De Gucht)
Koppen snellen is dan weer inefficiënt onder diezelfde hoek van 45 graden.
Neen, het ‘diagonaal’ lezen is bij wijze van spreken. De leeslijn die Karel volgt zal eerder een mooie gebogen curve volgen met hier en daar een uitschietertje.
Wie De Gucht van lezen beticht mag een proces wegens laster en eerroof verwachten.
Karel leest niks, niemendalle. Allemaal om NIET (en ik herhaal NIET) van handel met voorkennis beticht te kunnen worden.
Stel dat De Raaskalders over een daling van het Fortis-aandeel zouden schrijven, Karel zou dit lezen en zijn aandelen kunnen verkopen. Zo’n scenario zou nefast zijn voor het imago van Karel.
(Het imago van Karel leest dan weer Story en Dag Allemaal.)
Karel en Jean-Jacques wisselen privé wel hun eigen Story-geheimen uit.