LAMPEDUSA/HOLLYWOOD –Afgelopen week bereikte de tragedie van de bootvluchtelingen een nieuw triest hoogtepunt met honderden drenkelingen in amper een paar dagen tijd. Ondanks het dramatische potentieel zit niemand op een verfilming van de ramp te wachten.
“Een hoop blanken die tegen een ijsberg vaart, ja, daar zit een verhaal in. Dit: not so much”, verklaart Hollywood-producer Ian Coldheart.
“Het moet ook een beetje spannend blijven, he. Op de Titanic waren reddingsboten, hier heeft niemand een schijn van kans, dus je kent de afloop eigenlijk al bij aanvang van het verhaal.”
Coldheart benadrukt ook het belang van goede protagonisten. “Het grote publiek wil zich kunnen herkennen in de hoofdrolspelers. En dat kun je toch meer met een mooie, fris gewassen blanke – Leonardo Di Caprio, zeg maar – die zijn geluk willen beproeven in een nieuw leven op een ander continent, dan met een uitgerafelde en uitgehongerde Afrikaan die, nu ja, exact hetzelfde doet.”
Een gesubsidieerde, Europese auteursfilm zit er wegens gebrek aan interesse ook niet in.
Een grote naam onder de waspoederfabrikanten is wel geïnteresseerd in de productie van een reclamefilmpje. Daarin zouden uit het water opgeviste objecten na droging ‘witter dan wit’ tevoorschijn komen. Voor de objecten was het dàt of ‘vanish’.
Dash dan voor de meeste Vanish geworden.
Ik denk dat er inderdaad een sterkere verhaallijn zit in de vastberadenheid van de Europese landen om die bootvluchtelingen NIET te gaan redden…
De banden plat zetten van de mensensmokkelaars is inderdaad veel efficiënter en tegelijk spannender op het witte doek dan één of twee al dan niet nog levende zwarte drenkelingen uit de zee vissen.
beelden van handjezwaaiende drenkelingen zijn daarentegen wel al aangekocht door bepaalde reclame bureau’s.
Ze zouden tenminste zwemvesten naar Lybië kunnen sturen. En vijf containers vol blikken stoofvlees. En natuurlijk ook genoeg blikopeners.
Mijn Afrikaanse vriendin bolt heel goed op stoofvlees met friet. Die is gelukkig gewoon met het vliegtuig gekomen. Na een jaar of vijf werd ze ‘vanzelf’ legaal. Ik denk dat ze het met de boot ook zou gered hebben want ze is nogal koppig. Maar ook erg lief.
Van de week kwam ze thuis met 2 zakken diepgevroren koeienhoeven. Heel blij. Na 20 jaar denk ik nog zo soms van hoe is het mogelijk? En dooie vissenkoppen dat ik al heb zien passeren. Vooral zalmkoppen. Mensen knagen daaraan met veel plezier. Zelf eet ik zalm en biefstuk. Eigenlijk leven we in een soort van symbiose daaromtrent.
“Stanley probeerde Livingstoned te over te halen om naar de kust terug te keren om proviand en een nieuw gebit te gaan halen, maar Livingstoned weigerde. Doch nadat hij nieuwe proviand had gekregen trok hij opnieuw naar het Bangeolomeer, waar hij de bronnen van de Nijl vermoedde – al kreeg hij het bange vermoeden dat hij al die tijd achter de Kongo in plaats van de Nijl had aangejaagd (wat later inderdaad het geval bleek) Door moerassen en alllerlei toestanden ploeterde hij voort totdat hij van uitputting stierf. Zijn ingewanden liggen onder een boom begraven”
Waar en onder welke omstandigheden Stanley zijn gebit was kwijtgeraakt is onbekend. Livingstoned moet gezegd hebben : ga zélf maar om nieuwe vreters. Ik trek naar het Bangeolomeer. Bekijk het maar!