In een weiland in de buurt van de Oost-Vlaamse gemeente Nazareth is vannacht een asielzoekster bevallen van een flinke zoon. Moeder en kind stellen het goed.
De hoogzwangere Meryem en haar man Youssouf vertrokken eind september uit een vluchtelingenkamp op de Westelijke Jordaanoever. Na een helse tocht door Libanon en Turkije, vervolgens via Griekenland en de Balkanroute, Oostenrijk en Duitsland, zijn ze eergisteren uiteindelijk aangekomen in Brussel. Daar werd hen de toegang tot de pre-opvang bij Dienst Vreemdelingenzaken ontzegd.
Ten einde raad klopten ze nog aan in een herberg, maar ook daar werd hen onderdak geweigerd. Het koppel besloot om verder te trekken richting Gent, waar familie van Youssouf een schrijnwerkerij uitbaat.
Op de koop toe brak Meryems water ergens halverwege tussen Aalst en Gent, waarna de onfortuinlijke asielzoekers de beschutting van een gammele stal opzochten. Omstreeks middernacht schonk Meryem het leven aan een zoon, Yeshua. Dankzij de lichaamswarmte van een os en een ezel, en het uitzonderlijk zachte winterweer, is de zuigeling niet onderkoeld geraakt in de loop van de nacht.
Een herder merkte het tafereel vanochtend op en bracht de autoriteiten op de hoogte. “Ik lag deze nacht, ik lag deze nacht in het veld”, aldus de weldoener. “Strontzat. Maar vanochtend werd ik plots gewekt door een helder, wit licht. Waarschijnlijk een paar koplampen op de N60. Toen zag ik beweging in een stal iets verderop. Ja, die mensen hebben veel geluk gehad dat ik dat ik mijn roes vannacht toevallig tussen mijn beesten lag uit te slapen.”
En dan is er nog de vraag of Youssouf wel de echte vader is…
Natùùrlijk is het Kerstverhaal nog zeer actueel! Hieronder het verhaal van zeven jonge asielzoekers, vluchtend van oorlog, dood en vernieling, en op zoek naar een beter leven in ons landje. De openheid en hartelijkheid van onze samenleving komt tot uiting in de nieuwe procedure van Fedasil voor de goedkeuring van een asielaanvraag: indien de kandidaat binnen de 2 weken na zijn aanvraag er in slaagt om op een podium de Brabançonne te zingen dan wordt hij aanvaard, indien niet: return to sender. De jury wordt voorgezeten door (de bikkelharde) Ria Duretour, vergezeld van (de sociaal geëngageerde wereldburger) Tim Komderin.
.
=> Abu Bakar van Afghanistan
”En, ga je je best doen binnen de twee weken?”
”Natuurlijk, Abu wil op podium niet afgaan.”
.
=> Saïd van Syrië
”If you fail, you will have to talk to Ria Duretour, she may send you back.”
”Okay, I will try really hard, I don’t want to see Ria.”
.
=> Abdel van Marokko
”Abdel, ook je vierde poging trok weer op niets, hou je dan niet van onze cultuur?”
”Toch wel, maar ik hou meer van Italiaanse muziek, zoals Ramazotti of Granata. Ja, geef mij ma Rocco.”
.
=> Matuku van Mali
”Ikke, Matuku van Timboektoe, nu zingen…”
Tim Komderin: “Hey, pssst, Matuku, kijk onopvallend in mijn boekje voor de juiste tekst…”
Ria Duretour: “Tim, boek toe!.”
.
=> Hoessein van Irak
”Jij hoeft niet te zingen. Gooi eens met de vogelpik: in de roos en je mag blijven!”
…hij gooit…
”Sorry, da’s nie raak!.”
.
=> Mbazo van Burkina Faso
”Allô, je ne peux pas venir, ma femme fait des problèmes.”
”Elle fait des problèmes? Mais alors, laissez-la, freak!.”
.
=> Mehmet van Turkije
”Mehmet, that was terrible! We give you… Turkey for Christmas.”
.
Zalig kerstfeest!
Niet verwonderlijk dat die herder in slaap viel, hij had zijn schaapjes geteld.
Ze waren in die stal beland omwille van een volkstelling. Anders zouden ze daar niet geweest zijn. En er stond geen enkele den in de buurt. Alleen een OS en een EZEL. Dat zegt al veel. De drie Koningen waren er initiëel niet bij.
Op zes januari kwamen die pas af. Met Myrrhe, Wierook en Wiet.
Zonder Os noch Ezel zou het Katolijke geloof geen week bestaan hebben.
Wie zou Mohammed warm gehouden hebben gedurende de eerste dagen? Mogelijk een kat? Er zijn Moslima’s die hun kat ook willen laten vasten, andere Moslima’s vinden zoiets absoluut niet te doen. Gaat je kat naar de moskee ook? Als je wil dat ze vast moet je ze ook leren bidden.
Jaja ik smurf soms jonge Moslima forums af. Er wordt daar ook wel veel gelachen, ok niet met het geloof maar hoe ze daar mee bezig zijn. Waar de éne Moslima zich een kriek mee lacht ligt de andere dus erg van wakker. Ze deinzen er niet voor terug om mekaar flink uit te lachen.
Ze zijn noch van de os noch van de ezel besnuffeld vooral.
Pingback: “Ik lag deze nacht in het veld. Strontzat.” | Golfbrekers
Onfortuinlijk?!
Hier, tussen Aalst en Gent, zijn ze ook komen aanbellen, met alreeds gebroken water.
Toen ik hen vroeg om een voorschot op de rekening van de wasserette (voor de was van de lakens, handdoeken en vodden die zouden te lijden hebben van dat gebroken water en andere nog te verwachten lichaamssappen) konden ze plots zonder probleem de bevallige bevalling nog even uitstellen, stapten in hun dikke BMW en vertrokken met gierende banden.
Mijn buurman (zit in de gemeenteraad voor de N-VA, maar dit geheel ter zijde) heeft mij een pluim gegeven voor zoveel vastberadenheid. Ik heb ze in het g*t van mijn wederhelft gestoken. Fier dat die is!
‘k Ben natuurlijk aan de andere kant wel gerustgesteld dat de rest van de bevalling feilloos verlopen is. Stel je voor dat een mens met schuldgevoelens over de behandeling van asielzoekers zou zitten!!!
Nazareth ?
Zo, de weg naar Bethlehem niet gevonden? Ster niet helder genoeg?
Of gewoon te lui om thuis te vertrekken?
Als jullie echt guts hebben krijgen we straks een prachtige parodie op de profeet Mohammed. Of zijn jullie toch echt de stakkers van de media.
JPB, heb je zelf die ‘guts’ dan niet?
Er bestaat een groot verschil in, enerzijds, het hebben van een geweldig idee waarop je je creativiteit loslaat en, anderzijds, het bewust provoceren en sensatie zoeken. Indien je dit laatste wil, doe het dan gewoon zelf in plaats van anderen voor je kar proberen te spannen. Of ben je toch echt de stakker van… (het) Blok?
Onze pa had, schrijnwerker zijnde, meerdere gutsen boven zijn werkbank hangen. Vooral met de vermetguts kon hij aardig uit de voeten. Maar een Mohammed heeft hij er nooit mee gemaakt. Ook geen parodie ervan. Mag niet van de imam hiernaast, noch van de stakkers van de media.
Tof dat uw pa guts had, misschien zelfs genoeg om zijn zoon te bewerken en er de scherpe kantjes vanaf te halen!?
Mijn broer is inderdaad zo gladjes als een aal. Maar bij zijn dochter is hij uitgeschoten. Met extra gaatjes tot gevolg en alle gevolgen van dien. En dus heeft hij er zich bij mij niet aan gewaagd. Ook met alle gevolgen en blijvende scherpe kantjes van dien. Wel nog zo handig als je Kerstcadeautjes wil open snijden; geen mes of schaar nodig.
Het Wonder werd al lang geleden voorspeld. Een ster leidde de drie grote Wijzen – Ward, de Gebelgde Belg en MarcVI – uit het Oosten, naar de geboorteplaats van de Verlosser die zij met vele geschenken vereerden.
We hebben zelfs nog een selfie uit die tijd!
…maar werden er met een kluitje in het riet gestuurd.
We leven in tijden dat we ons behoedzaam uit moeten drukken. Burgerrechten staan niet zo hoog aangeschreven in onze (door banken bestuurde) streken – van Gallië/Galilea – om onze gal te spuwen.
Gelukkig vonden we daar in het riet een uit de kluiten gewassen Johannes de Doper, die met zijn Dope van de Verlosser bewees dat de Hemelse ervaring voor iedereen toegankelijk is (als je ervoor wil gaan, natuurlijk).
Al maar goed.