Onwaarschijnlijk veel pech voor Odysseus van Poucke (47). De man probeert al tien jaar vanuit Troje naar zijn woonplaats Itterbeek te geraken, maar is daar tot op heden nog steeds niet in geslaagd. “Tot aan de Belgische grens was geen probleem, die epische tocht van duizenden kilometers heb ik dankzij twee hogesnelheids-, één slaap- en enkele forenzentreinen in drie dagen afgelegd. Maar vanaf Welkenraedt begonnen de problemen”, getuigt de onfortuinlijke reiziger, die inmiddels een lange baard heeft staan.
“Stakingen, werken, vertragingen en afschaffingen gooiden telkenmale roet in het eten”, vertelt Van Poucke. “Alsof de goden ermee gemoeid zijn.” Tijdens zijn omzwervingen langs spoorwegen en stations in het hele land trotseerden Odysseus Van Poucke en zijn medereizigers tal van gevaren.
“In Borgerhout kruisten we het pad van de gevaarlijke tovenaar Peter Mertens (PVDA). Toen de mannen die ik op verkenning gestuurd had niet terugkwamen ging ik zelf op onderzoek uit. Gelukkig werd ik onderweg door Hermes (Sanctorum, Vlaams parlementslid voor Groen, nvdr.) gewaarschuwd niet van zijn toverdrank te drinken, omdat die mensen in dieren zou veranderen. En warempel, toen ik bij de woning van Mertens aankwam waren mijn medereizigers stuk voor stuk getransformeerd tot linkse ratten! Met zijn toverspreuk ‘Hoe durven ze?’ probeerde hij me nog te bezweren, maar zonder succes. Om de gedaanteverwisseling van mijn mannen te verbreken moest ik met hem naar bed gaan (huivert).”
Lege bakken bier
In de buurt van Verviers werden de reizigers een tijdlang gegijzeld door de eenogige vakbondsreus Polystakos, die elke dag vier leden van het reisgezelschap opat. “Aan hem wisten we te ontkomen door met een stakingspiket zijn oog uit te steken terwijl hij sliep, en ons vastgebonden onder lege bakken bier naar buiten te laten voeren.”
Eénmaal wist Odysseus bijna thuis te raken. In de buurt van Oostende trof hij Johan Vande Lanotte aan, de god van de winden. Die gaf hem een zak met alle winden behalve de westenwind, die hij onder geen beding mocht openen. “Maar even voorbij Denderleeuw viel ik in slaap”, vertelt Van Poucke. “Mijn kornuiten werden nieuwsgierig en openden de zak, waarna met een luid PRRRROOOAAAAAAAAT alle winden ontsnapten. Omwille van de stank van Johan’s winden legden de treinbegeleiders stante pede het werk neer. Garnalen en Rodenbach, een niet te onderschatten combinatie!”
Het laatste dat van Van Poucke vernomen werd is dat hij via Brussel-Kapellekerk toegang zoekt tot de onderwereld. Hij plant er een zwarte ram en een zwart schaap te offeren om de goden gunstiger te stemmen. “Verdoofd, mag ik hopen”, klinkt het bij minister van Dierenwelzijn Ben Weyts. “Anders kan hij bij thuiskomst nog een jaartje brommen in de cel.”
:)
Dit zijn epische tijden.
Ach die kerel is toch zo ene ‘over het paard getilde’ met zijnen houten kop. Al moet ik wel toegeven dat ikzelf na 10 jaar ronddwalen ook wel eens Penelope (Cruz) tegen het lijf zou willen lopen.
:_)
In Borgerhout werd ik uitgeschud als het ware. Aan al mijn ledematen hing er ene. Allez ze waren minstens met vijf. Haha hier in Durbuy zijn er maar 122. Maar onder controle. Of er ene gaat doorslaan : we wachten daarop!
De meeste mensen geven VEEL liever eten aan een zwerfkat dan aan een zotte Moslim.
Die lui zijn redelijk op hun kop gevallen of wat?
Ik ga gewoon ook subsidies aanvragen voor Snowy en Rossi. Als je voor een Afghaan subsidies kan krijgen, dan moet dat voor een kat ook kunnen.