GENT – Het pensioenfeest van Luc Van den Bossche is geëindigd in mineur. Tijdens het dessert bleek er niet genoeg taart meer over om alle genodigden een stukje te serveren.
Luc Van den Bossche had vrienden en familie uitgenodigd om zijn definitieve afscheid van de arbeidsmarkt te vieren, nu hij is opgestapt als voorzitter van de raad van bestuur van Optima Global Estate, de vastgoedafdeling van de Optima-groep. “Achtenzestig jaar is een goede leeftijd om er de brui aan te geven. Ik heb op financ…, ik bedoel op professioneel gebied alles bereikt wat ik wilde bereiken, nu is het moment aangebroken om van al die verwezenlijkingen te genieten”, mijmert het voormalige socialistische kopstuk met een grote bel cognac in zijn hand.
Het pensioenfeest verliep rimpelloos volgens alle aanwezigen, althans tot het dessert. “Gedurende de eerste zeven gangen leek er niets aan de hand”, getuigt Jeroen Picqueur, een van de genodigden. “Kaviaar en champagne à volonté, oesters van de hydrocultuur, truffels van de graaicultuur, enfin, een doodnormaal pensioenfeest. Maar toen Freya na het pousse-café en de sigaren de ijstaart uit de vriezer ging halen, bleek iemand er al een serieuze hap uit te hebben genomen. Weg sfeer.”
Holle Bolle Gijs
“Ik heb de taart nog gelijk proberen te verdelen onder alle aanwezigen, maar daardoor bleef iedereen achter met zo’n belachelijk klein stuk dat het gewoonweg onbeleefd was om die nog te serveren”, aldus Freya, Luc Van den Bossches dochter. “Bovendien waren sommige stukken taart gelijker dan de andere. Ik heb het overschot dan maar terug bevroren. Zo hebben wij er later nog iets aan, in kleinere kring.”
“Dat is hier nu eens elk feestje van hetzelfde”, klaagt Geert Versnick, een andere genodigde. Misschien moeten de Van den Bossches in ’t vervolg gewoon een grotere taart bestellen.”
Intussen wijzen de aanwezigen met een beschuldigende vinger naar elkaar over wie de Holle Bolle Gijs van dienst is geweest. “Tja, aan mijn pa konden we het niet meer vragen”, zucht Freya. “Die was in één keer verdwenen na het pousse-café.”
Alsof het nog niet genoeg allemaal de schuld van de sossen is! Gaan ze nog gaan lopen met het stuk taart dat Lucsken voor mij opzij had gezet!