ANTWERPEN – Onder druk van de publieke opinie heeft uitgeverij Lannoo beslist om een zogenaamde Ladies’ Night op de Boekenbeurs te annuleren.
Tijdens die avond kon het publiek genieten van lezingen over poetsen, wassen en strijken, een insteek die op sociale media onmiddellijk is afgebrand als een seksistische bevestiging van eeuwenoude rolpatronen.
In het volledige programma, dat voortijdig offline werd gehaald, stonden ook nog lezingen als ‘Slagen incasseren zonder je mascara te laten uitlopen’, ‘Blauwe plekken camoufleren met een likje fond-de-teint’ en een opgietsessie met Kristien Hemmerechts.
Bij Lannoo betreuren ze de heisa. De uitgeverij biedt haar verontschuldigingen aan en zal de lezingen over huishoudelijke taken annuleren. “Maar omdat je tegenwoordig nooit kunt weten of iemand aanstoot gaat nemen aan een boek”, zucht directeur Matthias Lannoo terwijl hij met de ogen rolt, “hebben we meteen ook besloten om heel onze stand leeg te halen.”
Geen boeken dus, dit jaar op de Lannoo-stand. “Radicaal, inderdaad”, geeft Lannoo toe, “maar door de afwezigheid van boeken en de aanwezigheid van koude pintjes is het daarmee ook alle dagen Men’s Night.”
Wie gewoon wat pinten wil drinken terwijl zijn vrouw het huishouden doet, is elke dag welkom bij Lannoo in hal 3.
Ik was pas in een boekhandel van een halve kilometer diep. Literair verantwoord, met een aparte sectie sekseverandering. Ik nam bij de ingang terug een boek in de uitverkoop mee dat iedereen in de hele wereld kent, voor 1 euro. Ik had ook een praatje met een of twee mensen die daar werkten, want ik voelde me wat eenzaam. Zij kenden het boek niet. Ik zocht nog wat nieuwe vrienden. Dat is moeilijk, als je niet zo vaak gaat shoppen. Er waren op dat moment geen andere klanten. Ze hadden nog nooit van hun leven een boek gelezen, en hadden los van het begrip kuub, dat is kubieke meter, totaal geen verstand van wat ze verkochten. Ik deed dus maar een beetje mee op dat vlak. Ik zag het voordeel, nog nooit tevoren stonden kwantiteit en kwaliteit op zo’n gespannen voet. Een eindje verder in een chique boekhandel kostten sommige van die boeken het vijftigvoudige en je werd scherp in de gaten gehouden. De zaak was maar twintig meter diep, en er werkten tien mensen. Bij die andere maar twee. Op de boekenmarkt sprak ik die week nog een koopman die ik vertelde van het voorval, die ook nog nooit in zijn leven een boek gelezen had. Zijn vrouw was afgestudeerd in de letteren. Ik zei: “Je hebt gelijk.” Hij was zelf boekbinder. ik heb toen nog maar een biertje gedronken.
Een boekhandel van een halve kilometer diep? Voor een sekseverandering? Je kunt gewoon beter de mutualiteiten opbellen en vragen wat de mogelijkheden zijn?