MECHELEN – Kai-Mook zal haar ongeboren kindje laten aborteren. Dat meldt het bekendste olifantje van het land in een hartverscheurende open brief.
“Ik ben nog maar zeven jaar. Ik ben helemaal niet klaar voor het moederschap”, klinkt het in de hartenkreet. “Bovendien ben ik hier meermaals aangerand in de douches, door verschillende stieren en af en toe een eenzame verzorger die me penetreerde met een grote injectiespuit. Ik weet niet eens wie de echte vader is.”
“Ik wil mijn kind besparen wat ik zelf heb meegemaakt”, verklaart Kai-Mook. “Geboren worden in gevangenschap, nooit kunnen proeven van het vrije leven in de jungle, bedolven onder massale media-aandacht, het dagelijkse gebrek aan privacy… Deze zwangerschap kan alleen maar leiden tot een leven dat het niet waard is om geleefd te worden. Ik heb dan ook besloten om mijn kind te laten wegnemen. Moge Ganesha mij vergeven”, besluit het jonge olifantje.
Vuile hoer
Planckendael, dat eerder deze week nog trots een echo deelde op sociale media, zit erg verveeld met Kai-Mooks beslissing. “Wij betreuren dat Kai-Mook haar zwangerschap wil onderbreken”, aldus Ilse Seghers, woordvoerder van de Zoo en Planckendael. “Wereldwijd zijn er slechts een kleine 50 000 Aziatische olifanten over. Elk nieuw kalfje telt. We hopen dan ook dat Kai-Mook de moed vindt om op deze heel egoïstische beslissing terug te komen, of ze nu verkracht is of niet. De vuile hoer.”
Volgens bepaalde bronnen binnen Planckendael weigeren de plaatselijke dierenartsen uit ethische overwegingen om de abortus uit te voeren. Mogelijk zal Kai-Mook haar toevlucht moeten zoeken tot een abortuszoo in Nederland. Uit voorzorg hebben de opzichters alle langwerpige, scherpe voorwerpen uit de stal laten verwijderen.
Niet alleen door de overbrenging van uitheemse soorten van het ene naar het andere werelddeel die de balans in de oorspronkelijke natuur aldaar bedreigt, is er door de onheuse competitie een wildgroei ontstaan aan mensen. Echter alleen in de Westerse wereld is abortus maatschappelijk geaccepteerd. Wel na geruime tijd in gevangenschap te hebben geleefd.
Toch minder dan negen maanden, mag ik hopen…