Ook kinderen zijn ongerust als ze in de media vernemen dat een lid van de federale regering een humanitaire hulporganisatie aanvalt. De redding van duizend mensenlevens veroordelen is nu eenmaal verwarrend voor het ontluikende besef van goed en kwaad in de kinderziel.
Het leidt dan ook tot allerlei, soms knap lastige vragen. Maar hoe praat je met je kinderen over Theo Francken? Wij vroegen aan kinderpsychiater Peter Adriaenssens hoe je dat op een tactvolle manier doet. Hij gaf ons de volgende tips:
- Kom tot de essentie. Praat over de gebeurtenissen, maar verberg niets. Je kind voelt dat. Zeg eerlijk dat Theo Francken ruzie heeft met mensen die andere mensen helpen, omdát ze andere mensen helpen. Het is niet anders.
- Contextualiseer sociale media. Leg uit dat het heel moeilijk is om in slechts 140 tekens beleefd en genuanceerd in debat te gaan met een ideologische tegenstrever, laat staan beleid te voeren. Theo is vast verkeerd begrepen. Hij zal later nog uitgebreid de kans krijgen om zijn standpunt te verduidelijken en te nuanceren in de mainstream media.
- Ga op zoek naar het grotere verhaal. Natuurlijk wil Theo niet echt dat mensen verdrinken. Leg je kind rustig uit dat het een beproefde N-VA-strategie is om krasse taal te spreken uit electorale overwegingen. Zo dekken ze hun rechterflank af, zonder de ambitie om de gewraakte uitspraken in daadwerkelijk beleid om te zetten.
- Zoek naar analogieën uit hun leefwereld. Alle kinderen spelen wel eens cowboy en indiaantje of politie en dief. Als je duidelijk maakt dat Theo een politie is en elke bootvluchteling een dief, dan zullen ze beter begrijpen dat mensen die aan de kant van de politie staan niet zomaar dieven mogen helpen van Theo.
- Blijf positief. De kans dat Theo Francken achter je kind aanzit is, tenzij het zich op een bootje in de Middellandse Zee bevindt, heel gering. Wijs je kind op het feit dat het een knus bed heeft en veel speelgoed, en dat het dus nooit in een gammel bootje zal moeten stappen om zijn geluk in het buitenland te beproeven.
- Durf ook je eigen gevoelens te uiten. Je hoeft je niet te schamen om te zeggen dat ook jij bang zou zijn als je oog in oog zou staan met Theo Francken. Maar zeg er dan zeker bij dat die kans erg klein is. Toppolitici komen niet zo vaak in contact met gewone mensen.
- Verbloem niets… Je kunt je kind gerust vertellen dat er mensen bestaan die andere mensen dood willen maken, gewoon omdat ze anders zijn. Maar benadruk dan ook dat zulke mensen hier sinds de jaren dertig nooit reële macht verworven hebben. Het zou dan ook hoogst verwonderlijk zijn mocht een échte skinhead het helemaal tot in de federale regering schoppen.
- … maar vermijd extreem taalgebruik. Vooral bij linkse ouders bestaat de verleiding om Theo een nazi te noemen, een monster, een racist, een psychopaat, of een harteloze lul. Je kind heeft echter geen boodschap aan je ideologische vooringenomenheid. Zeg hen liever dat Theo tot een groep mensen behoort die minder lief is voor anderen dan de mensen die zij goed kennen. Een beetje zoals een strenge meester, of zwarte piet.
Lap. Zwarte Piet moet weer als boeman bovengehaald worden (laatste zin). Foeifoei. De Sint zal dit jaar jullie huisje overslaan, hoor!
Is het niet eenvoudiger om eerlijk uit te leggen dat Amnesty wel heel aardig lijkt, maar dat niet is.
Vertel daarna het verhaaltje van de wolf in schaapskleren, ter illustratie!
Als de kinders wat ouder zijn kan je nog de Ilias vertellen, over het binnenlaten van het paard van Troje – dat leek ook heel even aardig van die Grieken.
dat jij sprookjes aanhaalt typeert je reactie ROFL
Maar wat vindt Larie? Apekool hebben we al gehoord.
Kinderen moet je met tact behandelen. Ze raken snel getraumatiseerd. Opvoeding. Als ze groot zijn hebben ze de behoefte hun ondergane ellende anderen weer te doen ondergaan.