BRUSSEL – Het is u misschien ook al opgevallen: er worden steeds minder Hermannen geboren. Het Nationaal Instituut voor de Statistiek luidt de alarmbel. ‘Mogelijk sterft de Herman nog deze eeuw uit in Vlaanderen.’
Of het nu een nonkel Herman is of een van die oudere collega’s die bezadigd op hun pensioen afstevenen: iedereen kent wel een Herman. De populatie piekte vanaf de jaren vijftig. “Ik was een trendsetter, maar de babyboomgeneratie telt procentueel gezien meer Hermannen. Maar sinds medio jaren zeventig, mogelijk ten gevolge van de oliecrisis, heeft de naam snel aan populariteit ingeboet”, weet Luc De Croo (79) uit Brakel, een Herman wiens naam we veranderd hebben in Luc om zijn anonimiteit te waarborgen.
Je vindt Hermannen werkelijk overal: in het leger, voor de klas. Bij de rijkste 1 procent en op de barricades voor de vakbond. Alleen op de schoolbanken of in de jeugdbeweging ontbreekt het steeds vaker aan Hermannen.
Dat komt omdat niemand zijn kind nog Herman noemt, weet men bij het Nationaal Instituut voor de Statistiek (Statbel). “Naast één Herman Singh – vermoedelijk een Indiër – en, stel je voor, een Hermanpreet, zijn er tussen 2007 en 2017 maar acht Hermannen geboren in heel Vlaanderen. Dat zijn er veel te weinig om de populatie in stand te houden”, vreest Statbel-medewerker Anna Kolut. “In enkele van de extrapolaties die we gemaakt hebben met de krachtige supercomputer in Gent loopt er tegen 2100 zelfs geen enkele Herman meer rond in Vlaanderen.”
Herman Brood
Dat is jammer, want in het verleden hebben tal van Hermannen belangrijke bijdrages geleverd aan onze cultuur. “Denk maar aan schrijvers als Herman Gorter, Herman Koch of Herman Brusselmans, of muzikanten als Herman Van Veen of Herman Brood”, aldus Kolut.
“Ook de naoorlogse politiek is op fundamentele wijze bepaald geweest door Hermannen”, aldus Luc uit Brakel.
De jongste Herman heet Herman Claes. Hij is zes jaar oud. “De druk op zijn schouders om in leven te blijven is enorm”, getuigt zijn moeder. “Hij wordt vaak ’s nachts wakker en weent dan van ‘ik wil niet sterven. Ik wil niet sterven mama’. Het zou hem erg vooruithelpen mochten er jongere Hermannen bij gemaakt worden. We hebben dat even overwogen, maar twee Hermannen in hetzelfde gezin is een beetje overdreven. Andere ouders moeten die verantwoordelijkheid maar nemen.”
Nieuwe Hermannen bijmaken is nochtans de enige manier om het Hermannenbestand in stand te houden, benadrukt Kolut. “Geef Herman een kans en kies de volgende keer dat je een zoon maakt eens niet voor Louis, Arthur of Noah. Of schenk de naam Herman aan je dochter. Het is 2017, tenslotte.”
In Nederland is hard geijverd om Herman onsterfelijk te maken. Echter in 1996 moest Herman de eerste genetisch gemodificeerde stier ter wereld worden gedood. Uiteindelijk werd hij enkel gecastreerd. Hij is er nooit meer bovenop gekomen.