BRUSSEL – In een nadien verwijderd bericht op Facebook heeft staatssecretaris voor Asiel en Migratie Theo Francken (N-VA) per ongeluk gebruik gemaakt van zijn recht op vrije meningsuiting. Een primeur in België, volgens politicoloog Dave Sinardet.
“Politici tweeten graag en veel, maar je zult hen zelden betrappen op een persoonlijke opinie”, aldus Sinardet. “Hun social media-accounts worden immers beheerd door hun woordvoerders, en zelfs de kleinste scheet wordt afgetoetst aan het partijstandpunt. Intieme standpunten zul je daar dus nooit aantreffen, het draait allemaal om politieke communicatie en electorale strategie.”
Net daarom is het enorm moedig en erg waardevol van Theo Francken om dat taboe op de eigen mening te doorbreken en de kiezer toch een intieme blik in zijn persoonlijke standpunt over de LGBT+-gemeenschap te gunnen, vindt Sinardet. “De officiële partijlijn luidt dat de N-VA schouder aan schouder strijdt met de holebigemeenschap voor emancipatie. Dat is electoraal gezien immers de meest interessante strategie, zeker omdat het mooi meegenomen is dat die boodschap kadert in de strijd tegen de reactionaire islam.”
Maar diep vanbinnen wringt die boodschap toch voor heel wat militanten, die zichzelf als een ‘gewone’ man willen blijven beschouwen, en homoseksualiteit derhalve als ‘ongewoon’ of ‘onnatuurlijk’ beschouwen. “Theo Francken geeft die mensen nu een stem, zonder zich zorgen te maken over de electorale weerslag van dat onpopulaire standpunt. Erg heldhaftig.”
“Bijzonder jammer dus dat Francken zijn persoonlijke opinie, allicht onder druk van de partij, verwijderd heeft. Een echte man houdt voet bij stuk”, besluit Sinardet.
Theo heeft met zoveel woorden gezegd dat hij niets tegen de LGBTQWRMSFKNZ+-x gemeenschap heeft.
Zelden maar niet uniek. Ten JP Van Rossum in 1993 tijdens de eedaflegging van Albert II in de Kamer ” Vive la Republique” riep, scheelde het geen haar of hij had vanop alle banken een overdonderend applaus gekregen, voor zijn moed om de eigen mening van de meeste volksvertegenwoordigers en senatoren in het openbaar te uiten. Had Frank Swaelen dit laten gebeuren zaten we nu met een president, en was het best mogelijk dat je Filip tegenkwam achter het loket van Bpost.
Ergens schuilt er een Frank Swaelen in mij: ‘Meneer Mendeljew, uw tekst is onwaardig en schandalig.Het ganse land zal u veroordelen!’
Graptje wheh, Mendeljew. Graptje wheh. Hihihi…
Geen probleem Georges, ik neem je NOOIT voor serieus. Graptje…
LGBT+ juist nu zo actueel. Niet te vergeten Q voor questioning, twijfelend, want ik ben er nog niet uit. Een rationeel systeem dat de macho voorgoed aan de zijlijn plaatst, geniaal. De traditionele man mag eigenlijk wel een mening hebben maar geen stem. In de moderne wereld de objectiviteit die het bijgeloof van de middeleeuwen met betrekking tot seks dat de media zozeer kleurt, moet vervangen en overstijgen en voorgoed achter ons laten. Hét antwoord op de potentiële conflicten met betrekking tot seks etnisch en religieus, om zo de mens een te maken. Want gender en ‘racistisch’ komen uiteindelijk op hetzelfde neer en zijn het hetzelfde, ze verhouden zich ongeveer zoals media en ‘medisch’. Vooral met de privatisering van de gezondheidszorg.
Maitreya, ik hou wel van uw teksten. Spaart me telkens een joint of twee uit.
Zeg Grootjans zijn bijdragen worden ten minste meer geapprecieerd dan die van jou.
Dat komt hard binnen! Daar heb ik efkens niet van terug. En in vergelijking met uw bijdragen? Ook minder? Of meer? Het is maar dat ik weet welke kosten ik eraan ga hebben.
Waarom ga jij ervan uit dat Maitreya een man is? Draagt hij ondergoed? Draagt hij links? In de context van dit skone artikel toch een aandachtspunt.
Daar zegt ge wat. Zou het misschien Hendrika Bogaert kunnen zijn? Mevrouw Bogaert belooft dat ze haar beste ondergoed zal aantrekken voor een lunch met Theo en dat ze ’s avonds “proper terugkomt als man”. Il faut le faire, denk ik dan.
Je doet me twijfelen. Zo liep ik dertig jaar met het gedacht rond dat Zwarte Lola een negerin was.
Moedig van Francken maar hoe moedig is Sinardet? Deze linkse prof maakt al jaren overvloedig gebruik van zijn recht op vrije meningsuiting in diverse media, niet het minst de al te toeschietelijke VRT. Hij is niet voor een gat te vangen en munt uit in subtiele kritiek op de partij die haaks staat op zijn Belgicistische visie. Hij zal nooit ‘per ongeluk’ en recht voor de raap zijn gedacht zeggen tenzij.. in de studio’s van de RTBf, waar hij, omgeven door zijn franstalige vrienden ontspannen uitleg mag geven over de fascistische flaminganten van Vlaams Belang en N-VA…
Groot gelijk, Erik. Als ge dan weet dat dat baardaapje van ne Sinardet a) van ’t sport is en b) aan zijne naam te zien ook niet echt van bij ons is, dan moet ik er geen tekeningske bij maken zekerst? Gij, den Theo en ik, de Vlaamse Originals, tijd dat we ons verzetten tegen al die links-rechts-averechtse Abnormariginals van het LGBT+-alfabet die het tegenwoordig voor het zeggen hebben. Als gij hem nu vasthoudt, dan kan den Theo hem stampen terwijl dat k’ik op den uitkijk staan. Wat denkt ge?
Maar als ik toch ook een puntje van kritiek mag geven, ik vind dat de uitdrukking voor geen gat te vangen zijn redelijk haaks staat op de geaardheid van Sinardetje, Belgicistisch of niet.
Verschuivingen in onze maatschappij zijn niet ongewoon en, behalve de niet-geïnteresseerden, zal je altijd een deel van de bevolking hebben dat een bepaalde evolutie eerder als ‘verwenst’ dan als ‘gewenst’ zal zien, of andersom natuurlijk. Geen probleem, want een eerdere evolutie heeft het maatschappelijk debat mogelijk gemaakt, aan media of fora geen enkel tekort. Dus, waarover gaat het hier eigenlijk? Het recht om jezelf te mogen zijn en voor jezelf te mogen opkomen? LGBT- en andere groeperingen hebben dit recht al lang en terecht verworven, maar ook het individu. Wordt dit recht ergens in heel deze discussie in vraag gesteld? Ik betwijfel dit. Is er nog werk aan? Ongetwijfeld!
Maar misschien gaat het wel over een heel andere evolutie: de verschuiving van het recht om jezelf te zijn naar het opleggen van je eigen overtuiging naar onze leefwereld. Maakt Francken zich hieraan schuldig? Zo ja, als enige? Bestaat de grootste frustratie van degenen die ooit uit de kast zijn gekomen (of die dat alsnog moeten doen) niet uit de enorme weerstand vanuit hun eigen kring, meestal ouders en nabije familieleden, vaak ook vrienden? (Hiermee wil ik zeker de rol van de maatschappij niet onderschatten.) De ondraaglijke druk dat hetero of aseksualiteit de enige (toegelaten) opties zijn/waren is vreselijk voor elke LGBT-vertegenwoordiger. Maar moet de LGBT-gemeenschap dan op haar beurt haar eigen -soms extreme- visies beginnen op te leggen? Zichzelf gaan promoten en ronselen bij zovelen -meestal jongeren- die nog op zoek zijn naar zichzelf? Is dat niet de echte discussie, de verschuiving van “ik ben mezelf” naar een soms weinig subtiel opgelegde “leef volgens mijn levenswijze”? Het slachtoffer dat dader wordt? Is dit gewonnen vrijheid? Versterkt de Gay Pride-parade de anders-seksuele jongere om sterker in x schoenen te staan in een omgeving met soms vijandige weerstand, bijvoorbeeld van leeftijdsgenoten op school?
Euh, Eduard, niet voor ’t een of ’t ander maar hadt ge deze bijdrage al niet voor Kerk & Leven ingezonden?
Toch niet, Georges, ik ben daar niet op geabonneerd, blijkbaar in tegenstelling tot uzelf. De clerus heeft trouwens dezer dagen andere varkentjes te wassen zoals de laatste pauselijke uitstap nog maar eens bewees.
Eigen lul eerst! Buiten met die bruinpoepers! Aanpassen en kutjes neuken of ga naar je eigen land!
Is een mens juist bezig aan zijnen dessert, een courgettecakejes met frosting, basilicumsorbet en steranijsaardbeien en dan krijgt ge dat over uwen jupe… Ook smakelijk!